امـرأة الجنـــون

يا سيدة الجنون والاهاتى
يا ملكة العود والليلاتى
جئت اليك معلنا انتصاراتى
فى زمن لم تكن فيه امراه سواكى
يا حبيبتى كم تللذت بحفر رجولتى
فى اجسام عارياتى
وتفننت فى عشق حورياتى
ولكنك انت اطحتى بكل الجميلاتى
اختصرت فى انوثتك كل الحسناواتى
فضاعت عباءتى فى غموض عيناكى
وسرت اسيرا لكى مولاتى
يا امراة رسمت على جدرانى
احلى الرسماتى
فانا من بنى معبدا من تفاصيل النساء
ومن اجسداهم صنعت قصصى وحكاياتى
ومن الوانهم اسود وابيض تاهت كلماتى
وتغنى العالم بفنى وتحاكى بروياتى
فهم لا يعرفون اننى ضعت بين نهدين
استوطنوا فى ممتلكاتى
واحتلوا قلاع رجولتى فصرت ملك يمناكى
ايتها المراه ارسمك فوق سفح جبلى
فى الهند وفى اعلى المحيطات
وعلى شجرة الزيتون ارسمك
وفى بحر عيونك اغفو على موجاتى
وعلى شفتيك اذوب كفنان بلا لوحاتى
فسيدتى ادركت دوما انك ستطحين بكتاباتى
فاتركينى فقط بين القراءتى
ايها المراه الجنون
احبك الف مرة والفين وعشرة
احبك حتى تنبض الارض وتاخذنى يا ملاكى